Bu ecnebi anaların bloglarında görüp de özendiğim şeylerden biri planlama yapmak. Aslında epeyce iyiyim o konuda ama bazen işler rayından çıkıyor. Yazdan beri o noktada tam hizaya giremedim, sağlık sorunlarım, yoğunluklarım birleşip dağ gibi oldu.
Birkaç işte çalışıyorum, birden fazla çocuk büyütüyorum ve iki eli, iki ayağı olan bir insanım. Haliyle iyi bir planlama olmadığında hayatım gerçekten bir kabusa dönüyor. Ve birikenler gözümde büyüyor, ertelenebiliyor, küçük görünen işler devasa bir hal alıyor. Ama basit ve sade bir planla rutini koruduğumda, yorgunluk hissetmeden yetişiyorum her şeye.
Önce şu “Erteleme Hastalığı” kitabını okudum. Kendime tanı koymaya bayılırım. Bu tanıyı kendime koymadım fakat terapistime zaman yönetimi konusunda fikir sordum. Nihayetinde tatlış bir “Ezelins” ajandayla olaya başladım. Bir kere kapaklar aşırı tontiş. İçinden çıkan lastik sayesinde mis gibi toplu duruyor, sevimli stickerlar nefis… Bir de ayrı bir aylık takvim çıkıyor, ben onu oğluma hediye ettim. Artık zaman kavramı, haftalık planları var ve bayıldı.
Yıllardır notlar, defterler, ajandalar tutarım ama bu “planner” olayı harika bir şeymiş. Kişiselleştirebilmek çok motive ediyor. Hayatta en sevdiğim şeyler, renkli kağıtlar, bantlar, kalemler ve kırtarsiye ıvır zıvırları… Bayıldım o yüzden. Aklındaki en ufak şeyi yazıyorsun ve gerçekten bir kere onu aklında tutmaya çalışma mesainden kurtulmak bile insanı hafifletiyor. İleriye dair ödemeleri, işleri, taksitleri de takip etmek de kolaylaştı. Blogla ilgili işlerim, yazı planlarım, ders planlarım, yemek listelerim, çocukların ilaç takipleri falan hepsini hop yazıyorum.
Ayrıca Jasmina’nın süper fikriyle; bir sürü ihtiyacım olan ekstra sayfa indirip, boş yerlere yapıştırdım. Haftalık İspanyolca kelimelerimi bile ekliyorum. Ödeme listesi yaptım, okuma listesi yaptım. Ve nihayetinde listelerimin listesini yaptım! Yok yok o kadar değil.
Yeni yıl gelsin, bu yıl için hedefim gerçekten ve düzenli spor yapan, hareket eden ve kendine zaman ayırabilen bir insan olabilmek.
Yorum yapılmamış