Bu kitabı fuarda aldığımız anı hatırlıyorum. Deniz ve Derin’le sohbet ediyorduk, Elif’le dikkatimizi çekmişti. İlk bakışta dikkatimizi çeken elbette çizimlerdi, çünkü Axel Scheffler. Onu en çok Tostoroman’dan ve Julia Donaldson kitaplarından tanıyoruz.
Bir kere bu “Karlı Gün” kitabı yaşanmış bir hikaye! Tamamen bizim o uzun kar tatilinde bile başımıza gelen olaylardan biri. Bu arkadaşlar çok karlı bir günde dışarı çıkıp oynamak istiyorlar. Üstlerini giyiyorlar, karda oynuyorlar, derken olaylar gelişiyor, bir kartopu atılıyor ve tepki şahane: Yok artık! Yok daha neler! Okurken kahkahalara boğuluyoruz. Kelime günlük konuşmamıza yerleşiyor. Ve tabii ardından ikisi de üzülüyor, üşüyor derken, özür ve nezaket faslı ve mutlu son.
Karakterlerin Türkçe adları, başlarına gelenler çok akıcı. Bence okumaya başlayan çocuklar için de çok doğru bir seçim olabilir. Hikaye tane tane ve okunması kolay. Her bir sayfada durup incelemek isteyeceğiniz güzellikte resimler var.
Kitaplar hep o “Yaşasın!”la bitiyor. Bana Asterix’in hep aynı son kareyle bitişini ne kadar sevdiğimi hatırlattı. Ayrıca Youtube’da birçok okuması var. Orjinal adı “Pip and Posy” diye aratabilirsiniz. Cümleler yalın olduğu için dil gelişimine de katkısı olacaktır.
Fuarda bize kitapla beraber bu rozetleri de armağan etmişlerdi… Tabii ben de olgun bir yetişkin olarak, iğneler çocuklarıma batmasın diye kendi çantama taktım. Tıpkı Leyla Fonten fuları gibi, çok sevdiğim bir aksesuar oldu.
Bu yazı ilk defa BlogcuAnne.com‘da yayınlanmıştır.
Yorum yapılmamış